Kitap, Iskitlerin Kökeni üzerine yapilan arastirmalara arkeolojik veriler üzerinden farkli bir bakis acisi sunmayi amaclamistir. Avrasya bozkirlari boyunca genis bir cografyaya yayilan Iskit Kültürünün olusumunu anlamak icin, gelisimini net bir bicimde takip edilebildigimiz kültür cografyalarindan biri olan Merkezi Kazakistan incelenmistir. Bu calisma, farkli dillerde defalarca kez yayinlari yapilan skitlere ait arkeolojik buluntularin tanitimindan cok. Erken Demir Caginda ortaya cikan Iskitlerin hemen öncesinden, bir baska degisle Son Tunc Cagma ait arkeolojik veriler üzerinden yola cikmistir. Göcebe Kültürler arasinda ilk defa belirgin bir bicimde Iskit kültürleriyle birlikte soylulara ait elit mezar yapilan görülmeye baslar. Iskit kültürlerine ait elit mezarlarin Son Tunc Cagi benzerleri yalnizcaBegazi- Dandibay kültüründe tespit edilmistir. Begazi- Dandibay kültürü ve iliskili oldugu Karasuk kültürü, Iskit kültürlerinin olusumunda ve yayilimmda önemli bir rol üstlenir. Arkeolojik materyalin incelenmesi yasam kosullarina, toplumsal degisimlere, göclere, hatta savaslar ve birlesmelere dair gelistirecegimiz tarihsel kurgulara kaynaklik eder. Gec dönemlerden erken dönemlere arkeolojik materyalin takibiyle Begazi-Dandibay Kültürünün ve dolayisiyla Iskit kültürün etno-kültürel kökeni hakkinda kanitlara ulasilmistir. Ulasilmaya calisilan sonuc pesin hükümlerden cok elde edilen olgulara yönelik, güncel uluslararasi literatürü de icinde barindiran bilimsel tartismalarin bir ürünüdür. Kitap, Türklerin Son Tunc Cagi kültürleri ve devaminda Iskit kültürleriyle olan iliskisini kurar. Avrasya bozkir cografyasinda Türklerin erken tarihine uzanan önemli bir basamagi olustunir.