Esma liseye gecmisti. Yeni bir okul, yeni bir sinif ve arkadasliklar Bazen bunlar güzeldir ama Esma icin cok zordu. Yeni birileri ile tanismak, yeni yerlere alismak gercekten zordu. Herkes yine yeniden soracakti Shep mi terliyor ellerin, hep böyle mi, ay zor degil mi, niye hep susuyorsun Sanki terlememek ya da bu cekingenlik elindeymis gibi. Bazen korkunun ecele faydasi yoktur degil mi Esma icin de öyleydi. Liseye gitmek zorundaydi sonucta.

Esma nereden bilecekti ki, yeni hayati onu icine döndürecek. O da icinde her insan gibi ne tohumlar ne cevherler tasiyordu. Her insanin basarisi önceki halini gecmektir ya, Esma hem önceki halini hem yarisi hem de ilerleyen galibiyeti kesfedecekti.
Haydi, ne duruyorsun cevir sayfalari, bu yolculugu birlikte okuyalim.