Mekani fark etme, insanin icinde bulundugu gercekligi bilmedir ayni zamanda. Turgut Cansever, Insan
dünyanin güzelligini idrak ettiginde, cevresinin hakikatini anladiginda, kendini bilmeye ve beserlikten
insanliga gecmeye baslar der. Insanin ferdiyetinin farkinda olmasidir mekani, dünyayi ve Hakki bilmesi.
Can gözü gören can özüyle bakar.
Insanin mekani idrak etmesi, onu görmesi, ona sahitlik etmesi, olan biten bir sey degildir. Bu sürekli bir
haldir. Onun icin bir günü bir gününe es gecmez. Hayat bir olustur, cünkü yaratma her an devam etmektedir.
Tecelli ve tezahürde tekrar olmadigi icin tecelli ve tezahürü her an müsahede etmekle mükelleftir insan.
