Iyi ki ölum varmis.

Ölum olmasaydi sana nasil gelecektim...



Yavuz Ekinci, Cennetin Kayip Topraklarinda uc kusak uzerinden, her bicimde surgun edilenlerin, görmezden gelinenlerin, kendine bir yer bulmak icin cirpindikca kaybolanlarin, sevdikleri her seyi yitirenlerin hikayesini anlatiyor. Nesillerce suren ve tekrarlanan travmalar, kapanmamis yaralar, kendi adini bile unutmaya yazgili hayatlar, bitmeyen yolculuklar Cenneti bekleyip durmanin zamanla nasil cehenneme dönusebilecegini etkileyici bir dille tasvir eden Yavuz Ekinci, Almastin doksan yillik askinin arka planinda, atmosfer yaratma konusundaki ustaligini gözler önune seriyor.

Yara Ben derisi yuzulmus bir yarayim. Seksen yildir yuregimde acilan bu yara bugune kadar ne iyilesti ne de kabuk baglayabildi. Bu yara öyle bir yara ki kabuk baglayip iyilesecegine, her gecen gun biraz daha derinlesip buyudu.

Yara buyudukce ben kuculdum, ben kuculdukce de yaram buyudu.