Ya savaslari, acligi, isyanlari ve cinayetleri durdurmanin bir yolu olsaydi Düsünsene, ya insan irkini
tüketen insanin kendisi degil de yasadigi gezegense
Bir, iki, üc...
Korku salmayi biz secmedik. Hatirla unutuldugumuzu.
Dogrusu cirkin, simsiyah, gaddar vücutlarimizdan
korkman da bizim sucumuz degil.
Söylesene, hanginiz bizi buraya hapsetti
Yoksa sesimizi duymamak mi seni bu denli ürküten
Karsimizda ellerin titreyecek, gözlerin yagmurla dolacak gibi oluyor.
Dört, bes, alti... Kac bizden, kos
Aciyla büktügün dudaklarini görmemize izin verme.
Önünde carsaf gibi serilmis o denize git.
Deniz senin evin olacak.
Gir icine, oksasin ipek saclarini.
Nefessiz kal; yutsun sular sirlarini.
Tek görebildigin karanlik.
Soruyorum sana
Kayan yildizlarla dolu bir karanlikta gökyüzünde
yasamayi sürdürebilir misin
Denizinde bogulmak icin yaratilmissan sulara karsi koymaya deger mi
Yedi, sekiz, dokuz...
Birilerini unutacaksin; ne kadar kosarsan kos kacamazsin.
Isiklari yaktiginda karanligin yok olacagini varsayamazsin.
Gezegenini korumak mi istiyorsun
Sen kurtulamayacaksin.
On.
Zamanin doldu.
Ne yap et, sakin unutulma.
Yoksa bana kavusacaksin.