Bütün manev geleneklerde oldugu gibi tasavvuf mesleginde de, mürdin manev hayatini disiplin altina alma ve bu sayede terakki etmesini saglama hedefiyle yapmasi istenen birtakim pratikler vardir. Uslü olmayanin vuslü olmaz, özdeyisiyle ortaya konulan bu anlayisin isiginda, bazen umum dervisler, bazen de hususi bir tarkin kendi takipcileri icin, uyulmasi gereken adab, erkan ve ibadetleri anlatan eserler kaleme alinmistir. Ussakiyye tarkatinin III. Pri sayilan Seyh Abdullah Salahaddin-i Ussak tarafindan bu gaye ile yazilan Risale-i Usl ü Evrad-i Ussakiyye ile son devir Ussak mesayihindan Manisali Seyh Abdurrahman Sami Efendinin ayni eseri genisleterek tercüme ettigi Tuhfetül-Ussakiyye adli risalelerini iceren bu eser, adap ve erkanin yani sira tac, hirka, kemer, zikir, devran gibi kelimelerin, la-mekan ve la-nisan ilini menzil tutan gercek gönül sultanlari nazarindaki remz manalarini anlatarak günümüz insaninin mana ufkuna sadra sifa bilgiler sunuyor. Prof. Dr. Mahmud Erol Kilic tarafindan Latin harfli Türkcede nesre hazirlanan Tuhfetül-Ussakiyye, yazarin Anadolu Tasavvuf Tarihine Notlar II Halvet-Ussakler kitabini tamamlayici bilgiler icermektedir.
