Kimi zaman bir bulutun üstünde, kimi zaman bir denizkizinin kuyrugunda... Can Göknil, bu kitabinda öyküseverlere yasamin güzel, renkli yüzünün bir portresini ciziyor. Son derece yalin bir dille, akillardan hic cikmayacak bir ses tonuyla sevginin, barisin, dostlugun degerini fisildiyor.
Yasamimiz, asla görmezden gelinmeyecek güzelliklerle dolu; kavganin, kisisel cikarlarin, gürültünün yerini, doganin dinginligi alabilir. Yeter ki nereye bakacagimizi, nasil bakacagimizi bilelim. Deniz Kokusu, adiyla bile bu yalin erdemin adresini aciklayan bir öykü kitabi. Kuskusuz yalnizca okunacak degil, görülecek, duyulacak ve icine cekilecek öyküler bunlar...
O gün denizin ruhuyla bulustuk gibi gelmisti bana. Biliyordum zaten eninde sonunda yolumuza cikacagini, düsündügüm gibi de oldu. Onu karsimda görünce icimdeki sevgi öylesine büyüdü ki, tasiyamadim, denize akti. Hani bazen yüreginize cok sevgi dolarsa icinize sigmayip tasar ya, iste öyle.
