Anadolu Alp-Erenlerin de göc ettigi, mümbit topraklari olan bir Türk yurdu. Bilirim ki bu güzel yurt, cennetten bir parcadir. Bir yilda dört mevsim yasanirmis. Bir yanda buram buram kar yagarken, öbür yanda insanlar, kaftansiz dolasirmis. Yilda birkac kez ürün veren ovalari, yüksek yüksek yaylalari, üzerinden kar eksik olmaz daglari varmis. Herkes sözün nereye gelecegini merak ediyor, fakat hic kimse bir sey soramiyordu. Insanlarina gelince; birbirlerini tanimasalar da, Yaratilani sev yaratandan ötürü deyip, kucak acarlarmis Yunus gibi. Incinsen de incitme, diyen Hünkar Haci Bektas-i Velinin düsüncesi hakimmis oralarda.