Günün birinde, ben olmanin ne demek oldugunu bulurlar belki.
Heinz Hellenin felsefi romaninin isimsiz anlaticisi, kiz arkadasini Atlantik Okyanusunun öte yakasinda birakarak New Yorka gelmistir, yalnizdir ve yavas yavas görünmez bir krizin icine düsmektedir.
Kiz arkadasini sevmektedir, ama sokakta yanindan gectigi her kadin yine de cekici gelmektedir. Tüm duygusal ve bedensel yasantisinin farkinda olsa da davranislarini degistirememekte, diger herkesin yasamla hic zorlanmadan basa cikmasina hayretle bakmaktadir. Daha da kötüsü, beyni etrafini cevreleyen dünyayi hic durmadan analiz etmekte, bu da insanlarla herhangi bir etkilesime girmesini -arkadaslariyla futbol maci izlemesini, isten arkadaslariyla bir seyler icmesini, kiz arkadasini teselli etmesini- neredeyse imkansiz hale getirmektedir.
Bizsiz Dünyanin isimsiz anlaticisinin hic susmayan beyni, insanin gündelik varolusuna dair felsefi mücadeleleri tüm canliligiyla, adeta mikroskobik bir detaycilikla ortaya koyarken bize su soruyu soruyor Insanlarla iliskilerimiz, eylemlerimiz, hatta zihinlerimiz bile böylesi yürek burkan bir gizemle doluyken yasamayi nasil basariyoruz
Cok modern, cok havali, cok acayip...
Die Zeit
