Westerse, middenklasse opvattingen van 'moederwerk' hebben de verplichtingen en voorwaarden van ouderschap getransformeerd om sociaal kapitaal, emotionele gehechtheid en materiële hulpbronnen te bevoorrechten. Er wordt minder begrepen over de manier waarop dakloze vrouwen hun kinderen opvoeden in omstandigheden van materiële deprivatie en residentiële instabiliteit. In dit werk verkent de auteur de aannames, kernproblemen en gevolgen van hoe onderzoekers dakloze moeders omkaderen en vertegenwoordigen. Dit literatuuronderzoek worstelt met de politiek van vertegenwoordiging bij het documenteren van de dakloze vrouwelijke 'andere'.