Insanlari insanlar öldürür, silahlar degil. Bu devirde sözler isliyor cinayetleri, katiller degil.

Beni basrolleri yakinlastirmak icin yazilan ikinci karakter, hikayesini dinlemek istemedigin figüran olarak hatirlarsin. Ama herkesin bir hikayesi vardir. Ve ben o sarisinim. Sen ise benden nefret ediyorsun.

Üsürken icimi sevgi isitmadi benim, hep cay ya da kahve ictim. Büyüdüm, büyüdüm...

Büyürken sicak seylerle isinamadigim kislar gecirdim. Odamin kapisi bir gece yarisi cocuk masallarina hic acilmadi. Bu yüzdendir belki de, yatagimin altindaki canavarlar her gece kafamda cirit atardi. Anneme söyledim, babama da... Susmayi böyle ögrendim Saat 8de, yemek masasinda.