Kullanilan dil acisindan Islam toplumunun homojen diyebilecegimiz yapisi, hicri ikinci asrin ortalarindan itibaren cesitli faktörler nedeniyle degismis, bu degisim dile, dolayisiyla Kuranin anlasilmasina da yansimistir. Bu durumu hisseden müfessir ve dilci alimler, lafizlarin anlamini ve dilin kurallarini belirlemek amaciyla calismalar yapmis, bu calismalarin sonuclri tefsire yansimis; garibül-Kuran, meanil-Kuran, vücuh-nezair ve irabül-Kuran adiyla bircok eser telif edilmistir. Bu tür eserlerin yazilmasindaki en temel amac, Kuranin anlasilmasi konusunda dille ilgili sorunlarin giderilmesidir. Dolayisiyla bu birikim, dil kaynakli anlama sorunlarinin asgariye indirilmesi acisindan günümüz tefsir calismalarina da katki saglayacak niteliktedir.
