Klasik tefsirlerin Kuran mesajini daha anlasilir kilmak ve böylece ilahi kelami avam-i nasin daha iyi anlamasina katkida bulunmak gibi bir amacla yazildigini söylemek zordur. Gerci böyle bir maksat üzerin yazilmis tefsirler de mevcuttur; ancak ortaya cikan ürünlerden hareketle maksadin hasil oldugunu söylemek cok kolay degildir. Bunu temel sebebplerinden biri. Orta Cag Islam dünyasinda tefsirin, bilgi ve entektüel donanim itibariyla elit zümrelere has bir mesguliyet alani olmasidir. Bu yüzden, klasik tefsirin hemen hepsinde -tabiri caizse- akademik bir dil kullanilmistir. Böyle bir dil tefsirde ihtisas sahibi olmayan insanlarin Kuranla dogrudan iliski kyrmalarina müsade etmedigi icin, avam-i nasin Kuran mesajina muttali olmasi genellikle sufiler, vaizler ve kissacilar tarafindan kullanilan popüle dini edebiyat vasitasiyla gerceklesmistir. Esasen bugün bu durum cok farkli degildir. Zira günümüzde halkin cok büyük bir kesimi akademik cevrelerdeki tefsir calismalarindan bihaber olmasina karsin popüler dini yayinlara epeyce ilgi göstermektedir.