Cumhuriyet kuruldugundan bu yana Türkiye ne yazik ki temel meselelerini cözmede bir arpa boyu yol alamadi. Ya görmezden geldi ya yok saydi. Ulus-devlet yaratma sürecinde her sey ötekilestirildi, pespaye edildi.
Kürtler ve Kürt meselesi bu sorunlarin basinda geliyor. Cumhuriyetin Kürtlere dair temel politikasi onlari ya yok saymak ya da Türk kabul etmekti. Eski Kara Kuvvetleri Komutani ve sahin kanadi temsil ettigi düsünülen Aytac Yalman emekli olduktan sonra söyle bir aciklamada bulundu Henüz terör boyutuna gelmeden sosyal asamada sorun cözülebilseydi cok daha iyi olurdu. Bu acidan baktigimizda, o asamada sorunun kendini ifade olarak tarif edildigini görüyoruz. Dilini konusmak, sarkisini, türküsünü dinlemek istiyor, kültürünü yasamak istiyor. Oysa bizler o dönemde, Kürt yoktur diye egitilmisiz. Kürtleri, Türklerin kolu olarak görüyoruz. Ortalikta iste daglarda gezerken, karda yürürken kart-kurt sesleri ciktigi icin Kürt denilmistir, gibi tarifler dolasiyor. O dönemde sosyal istekleri bile biz yikici faaliyetler kapsaminda görüyoruz
Yillardir tekrarlanan sarki buydu. Kimse cözüme dair bir seyler söylemiyordu. Devlet bu meseleyi hep görmezden geldigi icin PKK meselesi de bir türlü cözülemiyordu. Bircok general bu tür görüslerini görev basinda degil de emekli olduktan sonra dile getiriyordu.
Yazdigi makale ve kitaplarla kritik meselelere getirdigi farkli yorumlarla taninan Mahir Kaynak bu kez Kürt meselesini enine boyuna degerlendiriyor.
Bazilarina cok ucuk gelebilir, bazilari asiri komplo teorisi gibi algilayabilir, ama Mahir Kaynaki okumak, onun bilgilerinden yararlanmak zihninizi cok acacak ve size yelpazenin farkli yüzlerini gösterecektir.